Γεωργία Θωμαΐδη(Jollina) - «Βρέχει» Νέο single.

Η νέα κυκλοφορία της Γεωργίας Θωμαΐδη(Jollina) είναι το single  «Βρέχει» και κυκλοφορεί πλέον επίσημα.

Η ανερχόμενη τραγουδίστρια μας παρουσιάζει το νέο της τραγούδι  και μας καλεί να χορέψουμε κι εμείς στον ρυθμό του. Απολαύστε το !!!

 

Music by George Tsomokos
Lyrics by Adonis Katsamas & George Tsomokos
Director by TSL Media
Video by TSL Media
Hairstyle & Make-up by Helen Baby
Actors: Sotiris Tsomokos & Coco Stela

 

Η Γεωργία Θωμαΐδη(Jollina) είναι μία ανερχόμενη τραγουδίστρια, 27 ετών, που ξεκινάει τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα.

Ασχολείται με το τραγούδι τα τελευταία 5 χρόνια και έχει δουλέψει επαγγελματικά σε αρκετές μουσικές σκηνές της Αθήνας με διάφορες μπάντες.

Έχει κάνει μαθήματα φωνητικής στο Ωδείο Τέχνης Φακανάς και ιδιαίτερα τα οποία συνεχίζει μέχρι σήμερα. Έχει κάνει μαθήματα κλασσικής κιθάρας για 8 χρόνια και μαθήματα κλασσικής και μοντέρνας θεωρίας καθώς και κλασσικού σολφέζ.

Επίσης παρακολουθεί μαθήματα hip-hop τα τελευταία 6 χρόνια καθώς και σύγχρονου χορού τα τελευταία 4.

Είναι απόφοιτη του Τμήματος Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.

Η εμπειρία της όλα αυτά τα χρόνια της επιτρέπει να μπορεί να έχει έναν δυναμισμό και μια άνεση πάνω στη σκηνή την οποία επιθυμεί να μεταδίδει και στο κοινό.

 

 

Links:

Facebook

YouTube

ΟΛΕΘΡΙΟ ΡΗΓΜΑ, FRIEND OF GODS live @ Remedy Club Jan 31, 2015

ΟΛΕΘΡΙΟ ΡΗΓΜΑ

Το συγκρότημα δημιουργήθηκε από την ένωση των συγκροτημάτων "Ρήγμα" και "'Ολεθρος" που είχαν κατά καιρούς κοινά μέλη. Οι "Ρήγμα" είχαν ξεκινήσει το '89, δίνοντας συναυλίες σε σχολεία, μικρά clubs και σε χώρους κατάληψης. Κυκλοφόρησαν δύο demo κασέτες και ένα δίσκο με τίτλο "Ο Τελευταίος Αιώνας" από τη "Wipe Out" το '94. Την ίδια εποχή είχαν ξεκινήσει και οι "'Ολεθρος", οι οποίοι κυκλοφόρησαν ένα εφτάιντσο το '94 με τίτλο "'Ολεθρος" από τη "Wipe Out". Το '95 τα δύο συγκροτήματα θα συγχωνευτούν και θα ονομαστούν σε "Ολέθριο Ρήγμα". Το '97 θα κυκλοφορήσουν το ομώνυμο cd τους με την "Wipe Out Records". Η δεύτερή τους δουλειά κυκλοφόρησε από την "Black Lotus Records" το '99, με τίτλο "Πολέμησε για τους Αθώους". Και από την ίδια εταιρεία, το '00, κυκλοφόρησε και το τρίτο cd τους με τίτλο "Μ.Γ.Δ.". Το '02 βγαζουν το cd "Σκοτώστε τα Παιδιά, Φονιάδες" και το '04 το cd με τίτλο "Ο τρόμος της Εξουσίας". Το '04 συμμετείχαν στο "Rockwave Festival" στην Αθήνα, με κάποιες αλλαγές στη σύνθεσή τους, καθώς ήρθαν στη μπάντα οι Χρήστος φωνή, Ρένος μπάσο και φωνή και Τάκης τύμπανα. Λίγο μετά η μπάντα διαλύεται. Το '07 κυκλοφορεί από την "Burning Star" το cd με τίτλο "Anthology" που περιείχε δεκαεφτά κομμάτια από όλη τους την πορεία και μαζί ένα dvd με videoclips.

Nikos-Guitar/Vocals,
Emi-Guitar/Vocals,
Renos-Bass/Vocals,
Giannis-Drums,
Christos-Vocals

Friend Of Gods

Friend Of Gods is an experimental math-rock 3 piece from Athens, Greece.
Three troubled musicians whose sound ranges from “post-mathcore, to funk/ punk/ garage/ metal”.
They like weird harmonies and melodies, uncomfortable rhythm patterns and mixing everything together, to create something unique. This uncommon combination elevates in their live shows, which are mainly characterised by the extreme amount of energy exchanged amongst the band members and the crowd. They are now currently finishing the mixing of their debut album “Mad Music For The Apes”, which will be released in November. Finally, Friend Of Gods, do not believe, nor does their music have anything to do with any god or religion.

Tsi: Drums
Elias: Bass
Jason: Guitar - Vocals

Damage 5€ + beer/wine
doors open 22.00

POL POT, THE MALLOY'S KIDS THE ''NAZI PUNKS FUCK OFF'' GIG @ STAGE Feb 6, 2015

                                                    A TRIBUTE TO DEAD KENNEDYS
Στο STAGE, Ήρας & Φιλίππου 8, Λάρισα
DOORS: 21.30
FEE: 5€ + a Fix

Χρήστος Λούφης - Χαμογέλα (στην Π.) New Digital Song!!!

Ο Χρήστος Λούφης, ένας ξεχωριστός και ιδιαίτερος τραγουδοποιός, μας συστήθηκε δισκογραφικά το 2013 με την επιτυχημένη κυκλοφορία του πρώτου του προσωπικού cd με τίτλο "7 Στιγμές", μέσα απ το οποίο ξεχώρισαν τα τραγούδια "Αιθέρας" και "Μιά τρελή παρέα".

Σήμερα μας παρουσιάζει το νέο του single με τίτλο "Χαμογέλα (στην Π.)", ένα ακόμη υπέροχο τραγούδι, στο οποίο υπογράφει τους στίχους και την μουσική.

Παράλληλα με την νέα του κυκλοφορία, συνεχίζει την ανοδική του πορεία με σημαντικές εμφανίσεις σε μαγαζιά και μουσικές σκηνές όπως "Ghost  house", "Σταυρός του Νότου", κλπ σε Αθήνα και επαρχία.

 

 

Συνέντευξη με τη Lia Hide

Η Lia Hide είναι μια τραγουδοποιός που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 2013 κυκλοφόρησε διαδικτυακά και φυσικά (μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα μεγάλα δισκοπωλεία) το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο “Home” ενώ πριν μερικές ημέρες έκανε την πιο πρόσφατη εμφάνισή της στο “Trianon Theatre” στην Αθήνα τον περασμένο μήνα. Ζητήσαμε από τη Lia να μας μιλήσει για την καριέρα της και με προθυμία αποδέχθηκε την πρόσκληση.

Lia, αφού σε καλωσορίσουμε θα θέλαμε να συστηθείς στους αναγνώστες μας.
Καλώς σας βρήκα, λοιπόν! Με λένε Λία, υποκοριστικό από το ολόκληρό μου όνομα, που μου «έκοψε» ο πρώτος μου δάσκαλος στο πιάνο, για να είναι πιο ..καλλιτεχνικό.  Δεν ξέρω αν πέτυχε!!! Το Hide δε, προέκυψε από ένα… τυπογραφικό λάθος, από τα χρόνια που έκανα electronica δισκογραφία, και συγκεκριμένα, στην Planetworks. Τι άλλο, τι άλλο? Είμαι Αθηναία, από μπαμπά που γεννήθηκε στην Πλάκα, μα έχει ρίζες στην Σπάρτη και το Σικάγο, και από μαμά από το προσφυγικό ποντιακό χωριό της Πρέβεζας. Λεπτομέρειες που όμως με μαγνήτισαν από μικρή, να μάθω ιστορίες του χωριού, και της παλιάς Αθήνας, να αγαπώ τα ταξίδια, και να θέλω να πάω στο τέλος του χωματόδρομου, χωρίς χάρτη.  Με αυτά και με εκείνα, αγαπώ πολύ τον τόπο μας, αλλά μου έχω δώσει υπόσχεση να ταξιδεύω μακριά του, τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο, να θυμίζω στον εαυτό μου, πόσο μικρούληδες είμαστε, στην απεραντοσύνη του κόσμου.

Δώσε μας ορισμένες πληροφορίες για το “Home”, για την ηχογράφηση και την παραγωγή του.

Τo Home ήταν ένα εγχείρημα που με εξάντλησε, η αλήθεια είναι - χωρίς όμως να μετανιώνω την παραμικρή του στιγμή. Συχνά, κοιτώντας πίσω, θα ήθελα να ξαναγράψω τα φωνητικά του δίσκου, ως η Lia που είμαι τώρα. But that’s just a thought, και μία που προσπαθώ να μην την αφήνω να τριγυρίζει στο κεφάλι μου, αφού έχω την ευκαιρία να τα λέω όπως θέλω πια, στα live.
Τo Home ξεκίνησε να γράφεται ένα καλοκαίρι, σπίτι μου, όλο DIY, και μπήκε στούντιο (στούντιο Κυριαζή) τον επόμενο Δεκέμβρη. Χωρίς τον Γιάννη Λαμπρόπουλο, ηχολήπτη και συν-παραγωγό σε αυτό το εγχείρημα, και χωρίς τον Γιώργο Ράδο, δεν θα είχε τελειώσει ποτέ. Καταλυτική υπήρξε, ίσως από την αρχή, η παρουσία του Θάνου Καλέα, που μας έκανε και mastering. Χρειάστηκε πάνω από ένα χρόνο να ολοκληρωθεί, και το ξανά-ανοίξαμε, μετά την συμφωνία μας με την ΕΜΙ για την κυκλοφορία, όπου ξαναφτιάξαμε από την αρχή, 2 κομμάτια.

Να αναφέρω εδώ τους φοβερούς και τρομερούς Γιώτη Κιουρτσόγλου (μπάσο), Έλλη Δαδήρα (κοντραμπάσο), Μαρίνο Γαλατσινό (πνευστά), Τάσο Ροσόπουλο (κλασική κιθάρα), Σωκράτη Γιάνναρη (κρουστά) και φυσικά τον Γιώργο Ράδο (ντράμς) καθώς και τους Παντελή Σκεπαστιανό (μπάσο), Φώτη Καραογλάνη, Μιχάλη Καβαδία, Δημήτρη Ρουχίτσα (κιθάρα) που μου χάρισαν τον χρόνο τους και την ενέργεια τους, και την απίστευτη μουσικότητα και δεξιοτεχνία τους.
Το Home ήταν μεγάλο σχολείο για μένα, και έτσι το είχα θελήσει, από την αρχή. Έχοντας εκτενή λίστα με συνεργασίες και κυκλοφορίες στην ηλεκτρονική μουσική, για χρόνια, ένιωθα ότι «μάζευε» το ανάστημα μου, αντί να ορθώνεται. Σαν να με έπνιγα, σιγά-σιγά. Γι’ αυτό και όταν ήρθε η ώρα, η συνθετική του μεριά, ήταν σχεδόν ακαριαία. Εξίσου συνειδητή ήταν και η απόφαση των εξαντλητικών μίξεων και της αναζήτησης του «ήχου» του δίσκου, αφού δεν έμεινε τίποτα στην τύχη, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Και επαναλαμβάνω, δεν μετανιώνω τίποτα.

 
Κυκλοφόρησε μόνο διαδικτυακά ή μπορεί να το προμηθευτεί κάποιος και σε άλλη μορφή;

Το Home είναι σαν την σκόνη! Υπάρχει παντού! Στα μεγάλα δισκοπωλεία στην φυσική του μορφή (με το φοβερό εξώφυλλο από τον Yiakou, τις φωτογραφίες του Μάριου Κουρουνιώτη) , και διαδικτυακά, παντού. Για δωρεάν ακρόαση υπάρχουν κάποια κομμάτια στο soundcloud και στο myspace (υπάρχει ακόμα..?), και ολόκληρο, καθώς και τα προηγούμενα δισκογραφήματά μου, στο reverbnation. Κάποια κομμάτια υπάρχουν επίσης στο youtube.

 
Εγώ προσωπικά ως vinyl lover θα το προτιμούσα σε βινύλιο. Υπάρχει κάποια σκέψη για την κυκλοφορία του σε αναλογική μορφή;

Δεν γνωρίζω, δεν απαντώ, είναι μάλλον η πιο.. ασφαλής απάντηση! Ίσως, αργότερα, αν υπάρχει λόγος για ανατύπωση, να σκεφτούμε και το βινύλιο. Ίσως..

Στιχουργικά, ποια είναι η θεματολογία του άλμπουμ; Είναι ένα concept άλμπουμ;
Ο δίσκος έχει 13 τραγούδια-ιστορίες, το κάθε ένα είναι δύσκολες δικές  μου στιγμές, που τις μετάφρασα σε ιστορίες. Η αλήθεια είναι, το κάθε τραγούδι περιέχει κατά μέσο όρο 3 φόνους, και η βασική ηρωίδα του δίσκου είναι η Sue, το κακό και πανέξυπνο alter ego μου, που έχει αναλάβει να κάνει γενική καθαριότητα στις σκιές στο κεφάλι μου.  Δεν υπάρχει ούτε ένα love song, by the way!

Ποιες είναι οι επιρροές σου και μουσικά πού θα κατέτασσες τη μουσική σου;
Πολλές φορές, ειδικά τώρα που γράφω τον επόμενο δίσκο, εμφανίζονται ισχυρές επιρροές από μουσικές στις οποίες δεν έχω επενδύσει και τόσο, τελικά.  Είμαι παιδί των 90’s καθαρότατα, και νομίζω αυτό φαίνεται. Αλλά έχω αγαπήσει από παιδί πολύ τους Beatles, Simon & Garfunkel, King Crimson, αλλά και τους Ella Fitzgerald, Bill Evans και Chick Corea, και αργότερα, Heather Nova, Tori Amos, Soundgarden, Ani DiFranco, Faith no More, Alice in Chains, ΝΙΝ, Archive, τους Porcupine Tree, Queens of the Stone Age και τους Tool. Πολύ ριζωμένα στην ψυχή μου είναι τα μουσικά λιβάδια που καλλιεργούσα τα χρόνια των σπουδών μου, και αγαπώ πολύ τον Bach, και τους Ravel. Liszt, Stravinsky, αλλά και τους Γιάννη Χρήστου, Μάνο Χατζιδάκι, και τον Δήμο Μούτση. Δεν έχω ιδέα που να κατατάξω την μουσική μου. Χρησιμοποιούσα τον όρο progressive pop για πολύ καιρό, αλλά η μουσική μου δεν είναι ούτε progressive, ούτε pop…  ίσως το singer/songwriter να είναι το κατάλληλο.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Πώς φαντάζεσαι και τι σχεδιάζεις για το μέλλον σου στη μουσική;

Μετά από έναν πολύ ενεργό, από εμφανίσεις, Νοέμβριο και Δεκέμβριο, μετά τις εμφανίσεις μας 17/1 στο Death Disco, και 22/1, ακουστικά, στο Vinarte, φεύγουμε για Λονδίνο, για 2 εμφανίσεις. Ετοιμάζουμε άλλο ένα ταξίδι, εκτός Ελλάδας, για την άνοιξη, αλλά αυτό που πραγματικά θέλω πολύ , είναι να παίξουμε πολύ εκτός Αθήνας. Και να ανοίξουμε κάποια «μεγάλη» συναυλία.
Έχω ήδη έτοιμα, κάποια ημιτελή, κάποια ολοκληρωμένα, γύρω στα 20, τραγούδια, για τα οποία σπάω το κεφάλι μου, να αποφασίσω τον ήχο τους, για τον επόμενο δίσκο. Αυτή την φορά, δεν με νοιάζει τόσο το θέμα της παραγωγής, ίσως όχι ακόμα, όσο του στίχου και της δομής των τραγουδιών. Αυτή την φορά έχουν ξεφυτρώσει πολλά love songs! Θα ήθελα επίσης, να ηχογραφηθεί από τους εξαιρετικούς Ειρήνη Κετικήδη, Αντρέ Νικάκη και Γιώργο Ράδο, που ..με παίζουν, και με αντέχουν!

Υπάρχει για μια εξαιρετική φωνή από την Ελλάδα όπως η δική σου η δυνατότητα για καριέρα στο εξωτερικό; Τι δυσκολίες υπάρχουν;
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πώ, αφού ευχαριστήσω για την φιλοφρόνηση..
Δεν έχω ιδέα πως δουλεύουν όλα αυτά τα πράγματα. Προσπαθώ κάθε μέρα (κυριολεκτικά) να κάνω ένα βήμα πιο κοντά σε όσους θέλουν να με ακούσουν και αλλά και για αυτούς που μπορεί να με ανακαλύψουν. Εννοείται ότι ένας αγγλόφωνος καλλιτέχνης σκέφτεται το εξωτερικό.  Έχοντας πια συμβιβαστεί με την ιδέα, ότι αυτό που κάνω είναι στιλιστικά δύσκολο, και ήδη στην Ελλάδα, είναι λίγες οι ευκαιρίες μου,  κρατάω γενικά μικρό καλάθι. Αν και η αλήθεια είναι ότι προσπαθώ ακατάπαυστα, και ότι στο φτωχό μου κεφάλι, dreamwise, the sky is the limit.

Πριν μερικούς μήνες ακούσαμε και το remix του Κ.ΒΗΤΑ στο “Like A Lie”. Ποια είναι η άποψή σου;

Το λατρεύω.. με κίνδυνο να «διαβαστώ» συναισθηματική και γραφική, ο ΚΒ είναι ένας σπάνιος άνθρωπος, και φωτισμένος καλλιτέχνης. Ότι και να πω δεν αρκεί, ειλικρινά. Η ζεστασιά που γεμίζει κάθε φορά που τον σκέφτομαι, μου δίνει απερίγραπτη δύναμη, και η ανάμνηση του χειμώνα, που με επέλεξε να συνεργαστώ μαζί του, ήταν από τα πιο γλυκά πράγματα που κατοικούν στην καρδιά μου.

Να σε αναμένουμε σε κάποια φάση στη Λάρισα για κάποια εμφάνιση;
Αχ ναι! Και εγώ θα το ήθελα όσο τίποτα! Ας ελπίσουμε ότι την άνοιξη θα ανταμώσουμε λοιπόν!

Αφού σου ευχηθούμε κάθε επιτυχία, θα θέλαμε να κλείσεις εσύ τη συνέντευξη.
Από έναν πολύ μελαγχολικό, η αλήθεια είναι, άνθρωπο (και ας μη μου φαίνεται, καθώς μου λένε), moi, ένας παλιός δικός μου στίχος, my moto:
“Everyday’s a brand new day”.

Links
http://www.facebook.com/pages/Lia-Hide-Official-Page/121224007917093
https://play.spotify.com/album/34Jl4nO7bjDDLv7QeWtlAt
https://itunes.apple.com/gr/album/home/id747985019

Πρωτοδημοσιεύθηκε στο rocktime.gr

http://rocktime.gr/index.php?view=view_articles&option=sinenteuxeis&item=1421604093&lang=el

Blues Pills, Million Hollers @ Principal Jan 23, 2015

Την Παρασκευή 23 Ιανουαρίου όλοι οι δρόμοι οδηγούσανε στη Θεσσαλονίκη και στο Principal Club για την πολυαναμενόμενη συναυλία των Blues Pills. Support group ήτανε οι Million Hollers, οι οποίοι παίζανε εντός έδρας και βγαίνοντας στη σκηνή λίγο μετά τις 10:00 το βράδυ μας καθηλώσανε με το ηλεκτρικό blues μπολιασμένο με soul και ψυχεδελικά στοιχεία. Παίξανε για 45 λεπτά περίπου και αποτελέσανε το καλύτερο ορεκτικό για τον κόσμο που με ανυπομονησία ανέμενε την Elin και την παρέα της.

  Η συνέχεια ανήκε ολοκληρωτικά στους Blues Pills. Το πολυεθνικό κουαρτέτο, έχοντας κυκλοφορήσει τον περασμένο Αύγουστο το πρώτο τους ομώνυμο full length album ξεκινήσανε δυναμικά με το “High Class Woman”, με το οποίο και ανοίγουνε το δίσκο. Παίξανε τραγούδια τόσο από το συγκεκριμένο άλμπουμ (Ain't No Change, No Hope Left For Me, Astralplane, Devil Man και Little Sun), όσο και από τις ΕΡ κυκλοφορίες τους όπως τα “Dig In” και “The Time Is Now” από το “Devil Man” EP, και το “Bliss” από το ομώνυμο και δυσεύρετο πλέον ΕΡ του 2012 που κυκλοφόρησε από την  Crusher Records. Ακούσαμε ακόμη ένα cover στο “Elements And Things” του Tony Joe White, ενώ κλείσανε με το “Black Smoke”.

Στα συν της βραδιάς βρίσκεται το γεγονός ότι παρακολουθήσαμε, στην καλύτερή του ίσως εποχή, ένα συγκρότημα που βρίσκεται σε μεγάλη φόρμα και κερδίζει συνέχεια νέους οπαδούς με την καταπληκτική του μουσική, που πηγάζει κατευθείαν από τα 70’ς, αλλά μας προσφέρεται με ένα φρέσκο και συνάμα μοντέρνο τρόπο. Δεν μπορώ να γνωρίζω πόσο θα στοιχίσει στο μέλλον η απουσία του Cory Jack Berry, αλλά σίγουρα η Elin Larsson είναι μία μεγάλη front woman και το μέλλον προμηνύεται λαμπρό.

Στα αρνητικά, ότι παίξανε μόνο έντεκα τραγούδια και η εμφάνισή τους κράτησε γύρω στη μία ώρα. Θα προτιμούσα να άκουγα ένα δύο τραγούδια ακόμη όπως τα “Jupiter” και “Gypsy” από το άλμπουμ ή και το “Mind Exit” από “Live At RockPalast” EP. Δεν πειράζει όμως, τους συγχωρούμε γιατί τους αγαπάμε και αναμένουμε τη νέα τους (Live)  δουλειά, η οποία και θα κυκλοφορήσει στις 20 Μαρτίου. Εις το επανιδείν…  

Πρωτοδημοσιεύθηκε στο rocktime.gr

 http://rocktime.gr/index.php?view=view_articles&option=sinaulies&item=1422291032&lang=el

Συνέντευξη με τους Broken Morning

Οι Broken Morning είναι ένα hard rock/stoner συγκρότημα από την Αθήνα, το οποίο πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο “Strangers Among Strangers”. Επικοινωνήσαμε πρόσφατα με το Βασίλη Σωτηρίου και με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας.

Αφού σας καλωσορίσουμε στο rocktime.gr και στο vinylio.blogspot.gr θα θέλαμε αρχικά να μας συστηθείτε ως συγκρότημα.

Λεγόμαστε Broken Morning ιδρυθήκαμε το 2010.Η σύνθεση της μπάντας αποτελείται από τον Βασίλη Σωτηρίου (μπάσο, φωνή) , Ηλέκτρα Τεμπονέρα (κιθάρες) και Δημήτρη Αντωναίο (τύμπανα). Από το 2013 προστέθηκε και ο Δημήτρης Ζάκας (πλήκτρα). Το πρώτο demo-EP μας κυκλοφόρησε σε περιορισμένες κόπιες το 2012. Έπανακυκλοφόρησε το 2014 με τίτλο ''Strangers Among Strangers'' με καλύτερη παραγωγή και νέο υλικό. Ηχογραφήθηκε στo ''made in hell studio'' υπο την καθοδήγηση  του David Prudent.Αποτελείται από εφτά blues/hard rock κομμάτια.

Τι σημαίνει η ονομασία Broken Morning; Πώς γεννήθηκε αυτός ο τίτλος;

Για το νοήμα δεν είμαι ακριβώς αρμόδιος να απαντήσω γιατί θα δώσω την δική μου εκδοχή και δεν το θέλω. Είναι τίτλος κομματιού μιας από τις αγαπημένες μου μπάντες, των Spiritual Beggars και κύρια επιρροή για να δημιουργήσω αυτή την μπάντα και το χρησιμοποίησα γιατί το θεωρούσα ταιριαστό με το συναίσθημα που ήθελα να βγάζει η μουσική μας. 

Δώστε μας κάποιες πληροφορίες για την ηχογράφηση και την παραγωγή του δίσκου “Strangers Among Strangers”

Το πρώτο μας άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο ‘’made in hell studio’’ σε παραγωγή του David Prudent. Ήταν μια πολύ ευχάριστη διαδικασία γιατί πιστεύω η καθοδήγηση του David ήταν πολύ καθοριστική καθώς μας έμαθε νέους τρόπους να δουλεύουμε στο studio, πιο εύκολα και πιο στοχευμένα για την εκπλήρωση του αρχικού μας οράματος για αυτόν τον δίσκο. Merci beaucoup monsieur David Prudent!

Που κινούνται θεματολογικά οι στίχοι σας;

Τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά δεν θέλουμε να βάζουμε όρια η ταμπέλες. Κάποια τραγούδια μας βασίζονται σε προσωπικά βιώματα (heal my soul, hard lovin’ woman) αλλά βασίζονται σε ταινίες ή μυθολoγία (until the sun falls,evil rise) και κάποια έχουν πιο ελεύθερο νόημα(the stranger,blue sky). 

Τελικά είμαστε ξένοι ανάμεσά μας;

Ο τίτλος σε πρώτο επίπεδο είναι σατυρικός και αναφέρεται στο γεγονός ότι στις περισσότερες συναυλίες ελληνικών συγκροτημάτων το μεγαλύτερο ποσοστό του κοινού παίζει και αυτό σε μπάντες οπότε και κοινό και μπάντες θέλουν δεν θέλουν γνωρίζονται μεταξύ τους! Αν και πιστεύω ότι πλέον αυτό το γεγονός έχει αρχίσει σιγά-σιγά να αποτελεί παρελθόν καθώς όλοι και περισσότερος κόσμος στηρίζει τα μικρά live σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες. Σε δεύτερο επίπεδο ναι θεωρώ ότι ο σύγχρονος άνθρωπος βιώνει την μοναξιά και την απομόνωση σε πιο τραγικό επίπεδο με την άνθηση των social media και της τεχνολογίας και την κυριαρχία της εικόνας. Όπως έλεγε ο Francis Bacon:

Η χειρότερη μοναξιά είναι να μην έχεις αληθινές φιλίες.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας δεδομένων των επιρροών σας από τα 70’ς;

Στις αρχές ξεκινήσαμε σαν μια heavy blues μπάντα στο στυλ (Cream, Hendrix, Mountain) αλλά πλέον έχουμε πιο heavy στοιχεία και metal πινελιές. Ανέκαθεν όμως θέλαμε ο ήχος να έχει αναφορές στα 70s μέσα από ένα μοντέρνο πρίσμα όπως οι Spiritual Beggars και άλλες μπάντες της σουηδικής σκηνής. 

Ποιες μπάντες έχουν επηρεάσει τη δουλειά σας;

Eπειδή είναι πάρα πολλές ενδεικτικά θα αναφέρουμε: Spiritual Beggars, Firebird, Graveyard, Blood Ceremony και Cathedral. Επίσης λατρεύουμε Nightstalker και Planet of Zeus.

Κάνατε κάποιες προσπάθειες προώθησης του άλμπουμ με συναυλίες;

Φυσικά! Θέλουμε όποτε μας δίνεται η ευκαιρία να μοιραζόμαστε την μουσική μας με όσο περισότερο κόσμο γίνεται και να περνάμε καλά.

Για την προωθηση του δίσκου έχουμε παίξει σχεδόν σε όλα τα rock μαγαζιά της Αθήνας (An Club , After Dark, Rainbow, Revenge of Rock κτλ.) καθώς και στο music festival στην Θήβα.

Αν και το  rocktime.gr εδρεύει στην Αθήνα, ο γράφων μένει στη Λάρισα. Να σας αναμένουμε σε κάποια φάση στη Λάρισα για κάποια εμφάνιση;

Σίγουρα άμα μας δινόταν αυτή η ευκαιρία θα ήμασταν παραπάνω από θετικοί. Οι εμπειρίες που αποκομίσαμε από την πρώτη συναυλία εκτός Αθηνών στην Θήβα ήταν κάτι παραπάνω από θετικές, οπότε ξέρουμε ότι τέτοιες συναυλίες είναι κάτι το ξεχωριστό. Γνωρίζουμε αρκετούς μουσικούς της ελληνικής σκηνής με έδρα τους την Λάρισα που έχουν καταφέρει πολλά οπότε είμαστε γνώστες της δραστήριας τοπικής σκηνής. 

Ο αναλογικός ήχος έχει επανέλθει στο προσκήνιο. Μάλιστα αρκετά ελληνικά συγκροτήματα κυκλοφορούν τους δίσκους τους και σε βινύλιο. Σκέφτεστε το ενδεχόμενο μιας κυκλοφορίας σε βινύλιο;

Αν μας δινόταν αυτή η δυνατότητα και ήμασταν σίγουροι ότι θα γινόταν όπως πρέπει θα προχωρούσαμε σε αυτή την κυκλοφορία.Eίναι μέσα στους μελλοντικούς μας στόχους.

  

Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;

Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε τις ηχογραφήσεις για τον διάδοχο του ''Strangers Among Strangers''. Ο δίσκος θα ονομάζεται ''Victory Through Loss'', θα αποτελείται από 8 ή 10 κομμάτια και θα είναι πιο σκοτεινό και ψυχεδελικό σε σχέση με τον προκάτοχο του. Έχουμε δημοσιεύσει ένα κομμάτι του στο youtube το οποίο μπορείτε να δείτε σε αυτόν τον σύνδεσμο:

https://www.youtube.com/watch?v=IVKW4EpMmxY&index=5&list=PLkgSIeRh2ICL8clWa2lHfOuuF3rgvBcAO

Τι είναι αυτό που σας ελκύει στη μουσική σκηνή περισσότερο και τι είναι αυτό που σας απωθεί;

Αυτό που μας ελκύει είναι το επίπεδο που έχει ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια και να συνεργαζόμαστε με μπάντες που γουστάρουμε την μουσική τους (ανεξαρτήτου είδους), να οργανώνουμε καλά lives και να περνάμε καλά. Αυτό που μας απωθεί μερικές φορές είναι οι κλίκες. Δεν είναι κατακριτέα η ύπαρξη τους (στην Ελλάδα ζούμε) αλλά είναι κατακριτέα η στάση τους όταν μεροληπτούν η προπαγανδίζουν για να προβληθούν.

Αφού σας ευχαριστήσουμε θα θέλαμε ο επίλογος να ανήκει σε σας.

Ευχαριστούμε και εμείς για την φιλοξενία! Mιας που είναι της μόδας οι εκπομπές μαγειρικής η συνέντευξη θα τελειώσει με μια διαπίστωση:

Δεν υπάρχει καλύτερος συνδυασμός από το να βλέπεις spaghetti western και να τρως spaghetti ταυτόχρονα! (ειδικά την τριλογία του Sergio Leone).

Η φωτογραφία πάρθηκε από το profile των Broken Morning στο Facebook. 

Copyright: Blanc Noir (https://www.facebook.com/Blanc0Noirphotography/timeline)

Η συνέντευξη πρωτοδημοσιεύθηκε στο rocktime.gr

http://rocktime.gr/index.php?view=view_articles&option=sinenteuxeis&item=1421960513&lang=el